Rab'bin Sofrası
Problem 17-22 İlk kiliseler Rab’bin sofrasını evlerinde, ve bir yemek süresinde kutluyorlardı. Fakat malesef daha onurlu üyeler ile alt tabakadan gelen üyeler arasında ayrımlar oluşuyordu. Ve Pavlos ‘Bu yaptığınız Rab’bin sofrası değildir’ diye azarlıyor(20). Ekmek yersiniz, şarap içersiniz, dua okursunuz fakat eksik olan bir malzeme var. Şefkat. Duyarlılık.
Pavlos bu duruma karşı iki uyarıda bulunuyor. 1. Yahuda gibi misin? (23 – ele verildiği gece. Çünkü Yahuda İskariyot, o gece de oradaydı. Ekmek yedi, şarap içti. Öğrencilerle birlikteydi. Ama hemen sonra çıkıp İsa’yı düşmanlarına sattı. Yahuda kendi yararını başkasından daha çok üstün gördü. İkinci Uyarı daha direkt (27-32). Yaptıklarınız Rab’bin hoşuna gitmiyor. Rab’bi öfkelendiriyorsunuz. Yeni Antlaşmada bunun gibi direkt yargılar çok nadir görülmektedir – Elç 5, burada, ve Vahiy 2ile 3’te yer alıyorlar. Tanrı değişmiyor - her zaman böyle hissediyor, kilisesinin birliğini çok ciddiye alıyor, fakat her zaman harekete geçmiyor. Bunu yarından korkmamız için değil, bugünü ciddiye almamız için yapar!
Mesih Çözümün merkezindedir (23-27)
Yürekler değişmeksizin her hangi bir pratik çözüm durumu doğru düzgün değiştiremez! Ve yüreklerimizi değiştirebilen ancak İsa Mesih’tir!
İsa ne yapmamızı istedi? Bir eylem yaparak bir gerçeği ilan etmemizi istedi. Rab’bin ölümünü ilan etmiş olursunuz. Ve sadece ‘İsa öldü’ demekle kalmayıp, ‘İsa benim için öldü’... ekmeği yediğimde, şarabı içtiğimde bu gerçeği imanla içselleştiriyorum , benimsiyorum,faydanlanıyorum.
Buradaki ev sahibi Mesih’tir. İsa ekmek aldı, şükretti, onu böldü ve dağıttı. Bunu yapan ev sahibidir. Ekmeği böldüğümüz zaman haklı olarak ev sahibiliği İsa’ya geçiyor. Onun kurallar hakim. Ve kendi evine istediği kişileri çağırabilir, istediği kişileri de onurlandırabilir.
Söz konusu İsa’nın bedenine ait olmamızdır (29) ‘Beden’ İsa’nın şimdiki yeryüzünde yaşayan farklı üyelerden oluşan bedeni – kilise, bizleriz! (Yuh 3.16-18)
İbrahim’in sofrası (Rab’bin gelişine dek). Kutsal Kitap boyunca bir vaat tekrarlanıyor – günün birinde Tanrı’nın egemenliğinde bütün uluslar birlikte Tanrı’nın sofrasında oturacaklar diye (Yeş 25.6-9) Çeşitlilikte birliğimiz gelecek umudumuzun bir emsalidir!
Yaşam Grupları için Uygulama Soruları
Katıldığın ilk Rab’bin Sofrasını hatırlıyor musun? Anlat bakalım...
Sence senin kültüründe, meleketinde sınıf ayrımı, ırkçılık var mı?
Bu Pazar günü hepimiz tanımadığımız 3 kişiyle konuşalım.
Kendini bu bedene ait olman hissediyor musun? Kendini dışlanmış hisseden var mı?
Bir grup olarak ilişkilerimizi nasıl derinleştirebiliriz?
Yoksul, zayif, ya da acı çekenleri nasıl yardım edebiliriz?
